Ιδρύθηκε το 1873, η Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου των Συρακουσών κατατάσσεται σταθερά ανάμεσα στις καλύτερες σχολές αρχιτεκτονικής του έθνους. Οι λόγοι που αναφέρονται πιο συχνά είναι η αφοσιωμένη και διαφορετική σχολή μας, ο αριθμός και η ποικιλία των ευκαιριών σπουδών μας στο εξωτερικό και τα εθνικά διαπιστευμένα, επαγγελματικά προγράμματα σπουδών, τα οποία παρέχουν στους φοιτητές τις τεχνικές δεξιότητες και τις πολιτιστικές γνώσεις που απαιτούνται για να εξασκηθούν σε μια όλο και πιο ανταγωνιστική παγκόσμια αγορά .
Η εμπειρία του στούντιο, στον πυρήνα των προγραμμάτων μας, επικεντρώνεται στην έντονη εξερεύνηση της δημιουργικής διαδικασίας, υποστηριζόμενη από τις πιο απαιτητικές προσεγγίσεις στην ιστορία και τη θεωρία στο πλαίσιο των τεχνολογιών που ενημερώνουν το μέλλον του τομέα μας. Η Σχολή παρέχει ένα εξαιρετικά καινοτόμο περιβάλλον για την εκπαίδευση σχεδιασμού, στο οποίο οι μαθητές επωφελούνται από εκτεταμένη επικοινωνία ένας-προς-έναν με εξειδικευμένες ανεπίσημες κριτικές σχολών και άτυπες αλληλεπιδράσεις.
Για να προετοιμάσει τους μαθητές για έναν κόσμο που διαμορφώνεται από την παγκοσμιοποίηση, η Σχολή Αρχιτεκτονικής προσφέρει εξάμηνα σπουδών στο εξωτερικό στο Λονδίνο και τη Φλωρεντία στα κέντρα του Πανεπιστημίου μας στελεχωμένα από σχολή αρχιτεκτονικής πλήρους απασχόλησης. Οι φοιτητές έχουν επίσης την ευκαιρία να περάσουν ένα εξάμηνο στο Fisher Center του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, μια υπερσύγχρονη εγκατάσταση που άνοιξε το 2013. Μικρότερα προγράμματα σπουδών στο εξωτερικό είναι διαθέσιμα σε τοποθεσίες όπως η Ταϊβάν, η Τουρκία, η Ιαπωνία, η Κίνα, και την Ινδία.
Η Σχολή φέρνει επίσης επαγγελματίες και εκπαιδευτικούς παγκόσμιας κλάσης για να διδάξουν και να διαλέξουν στην πανεπιστημιούπολη μας, όπως αποδεικνύεται από τη σειρά επισκεπτών μας με διάσημους αρχιτέκτονες και σχεδιαστές, καθώς και από το πρόγραμμα κριτικών επισκεπτών στο οποίο οι διεθνώς αναγνωρισμένοι καθηγητές οδηγούν στούντιο στην πανεπιστημιούπολη. Κατά την τελευταία δεκαετία, η πρακτική της αρχιτεκτονικής έχει αλλάξει δραματικά, τοποθετώντας τον αρχιτέκτονα, για άλλη μια φορά, στο επίκεντρο ορισμένων από τα πιο καθοριστικά ζητήματα της εποχής μας.
Η Σχολή Αρχιτεκτονικής όχι μόνο συμβαδίζει με αυτές τις αλλαγές, αλλά η σχολή μας, το προσωπικό, οι φοιτητές και οι απόφοιτοι μας οδήγησαν και συνεχίζουν να ηγούνται της προσπάθειας να γίνει ένας καλύτερος κόσμος μέσω του σχεδιασμού καλύτερων κτιρίων και πόλεων. Σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε και να συμμετάσχετε μαζί μας. Michael Speaks , Ph.D. Κοσμήτορας, Σχολή Αρχιτεκτονικής
Σχολική Ιστορία
Ως ένα από τα παλαιότερα προγράμματα στις Η.Π.Α., η Syracuse Architecture έχει εξελιχθεί από τις μέτριες αρχές και έγινε εθνικός ηγέτης στην εκπαίδευση μελλοντικών αρχιτεκτόνων. Η Σχολή έχει μια πλούσια και διακεκριμένη ιστορία, ξεκινώντας από το 1873, τρία χρόνια μετά την ίδρυση του Πανεπιστημίου των Συρακουσών όταν η αρχιτεκτονική δημιουργήθηκε ως ένα από τα δύο νέα τμήματα του Κολλεγίου Καλών Τεχνών από τον George Comfort Fisk, πρύτανης του νέου Κολλεγίου Καλών Τεχνών, που ίδρυσε το Μητροπολιτικό Μουσείο στη Νέα Υόρκη.
Το τμήμα προσέφερε αρχικά ένα τετραετές πρόγραμμα που οδηγεί σε πτυχίο αρχιτεκτονικής, το πρώτο πρόγραμμα του είδους του στη χώρα. Ο Dean Fisk προσέλαβε τις υπηρεσίες καθηγητών από το τμήμα ζωγραφικής και το Κολλέγιο των Φιλελευθέρων Τεχνών. Προσέγγισε επίσης τοπικούς αρχιτέκτονες όπως οι Horatio Nelson White, Archimedes Russell και Ward Wellington Ward, και τους ζήτησε να διδάξουν αρχιτεκτονικό σχεδιασμό - χωρίς αμοιβή.
Η εξάρτηση από τους τοπικούς αρχιτέκτονες για δωρεάν διδασκαλία συνεχίστηκε αρκετά στη δεκαετία του '19, εν μέρει λόγω της λιτότητας, αλλά και ως τυπική πρακτική που διαμορφώθηκε σύμφωνα με το Ecole de Beaux-Arts στο Παρίσι, την κορυφαία σχολή αρχιτεκτονικής στον κόσμο. Αυτή η ευθυγράμμιση του τμήματος αρχιτεκτονικής στο Κολλέγιο Καλών Τεχνών καθιέρωσε ένα σχέδιο εστίασης που διαρκεί μέχρι σήμερα. Τα πρώτα μαθήματα αποφοίτησης στην αρχιτεκτονική ήταν μικρά, με 74 μαθητές να κερδίζουν πτυχία μεταξύ 1900 και 1922. Η Frances Whipple Bigelow έγινε η πρώτη γυναίκα που αποφοίτησε από το σχολείο το 1898.
Καθώς το πρόγραμμα αρχιτεκτονικής μεγάλωνε, αντιμετώπισε τη συνεχή πρόκληση της εύρεσης επαρκούς χώρου. Κατά τα πρώτα του χρόνια, το πρώτο σπίτι του Κολλεγίου Καλών Τεχνών ήταν στο Hall of Languages. Μετακόμισε στο νεόκτιστο Κολέγιο Crouse το 1883, στη συνέχεια στο Steele Hall το 1908, και τέλος στο νεόκτιστο, Skylit Hall Slocum το 1919. Το Slocum σχεδιάστηκε από τον Frederick Revels, απόφοιτο του 1895 του Κολλεγίου Καλών Τεχνών που προεδρεύει του τμήμα αρχιτεκτονικής από το 1902 έως το 1934, και ο καθηγητής Earl Hallenback της τάξης του 1897. Μαζί, οι Revels και Hallenbeck σχεδίασαν μια σειρά από ορόσημα του Πανεπιστημίου των Συρακουσών, όπως η βιβλιοθήκη Carnegie, το Archbold Stadium, και οι αίθουσες Bowne και Lyman.
Κατά την περίοδο μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο, την περίοδο Ι, ο ευρωπαϊκός μοντερνισμός άρχισε να εισχωρεί σε αμερικανικές σχολές αρχιτεκτονικής. Ενώ το Πανεπιστήμιο των Συρακουσών αναγνώρισε την τάση, συνέχισαν να τονίζουν τη διδασκαλία πιο παραδοσιακών, ρεαλιστικών στυλ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το Πανεπιστήμιο συνειδητοποίησε ότι ένα τετραετές πρόγραμμα σπουδών δεν μπορούσε να εξοπλίσει επαρκώς έναν αρχιτέκτονα για πρακτική.
Το 1934, ο Lemuel C. Dillenback μεταφέρθηκε από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια για να διδάξει το σχεδιασμό. Σύντομα έγινε πρόεδρος τμήματος, και υπό την ηγεσία του, προστέθηκε ένα πέμπτο έτος στο πρόγραμμα σπουδών με τη μορφή διατριβής, η οποία περιελάμβανε κατασκευαστικά σχέδια και προδιαγραφές, με 184 μονάδες που απαιτούνται για την αποφοίτηση. Το 1937 ιδρύθηκε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στον πολεοδομικό σχεδιασμό και την έρευνα.
Η δεκαετία του 1930 και του 1940 σηματοδότησε την αρχή της αυτονομίας του προγράμματος αρχιτεκτονικής. Ο ρεαλιστικός τόνος του σχολείου τονίστηκε μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν 150 βετεράνοι πλημμύρισαν το πρόγραμμα. Ανήσυχοι για να συνεχίσουν τη ζωή και τη σταδιοδρομία τους, είχαν υψηλό κίνητρο και πρακτική για τους στόχους τους. Το 1957, όταν ο Dillenback αποσύρθηκε, τον διαδέχθηκε ο καθηγητής D. Kenneth "Doc" Sargent '27, επιμένοντας να διατηρήσει τον τίτλο και την εξουσία του πρύτανη. Έτσι το σχολείο έγινε ξεχωριστή οντότητα από το Κολλέγιο Καλών Τεχνών.
Ένας διακεκριμένος επαγγελματίας, ο Sargent άρχισε να διδάσκει το 1930 και επηρέασε βαθιά το πρόγραμμα για τα επόμενα σαράντα χρόνια. Ο Sargent έδωσε μεγάλη αξία στον επαγγελματισμό, καθώς και σε μια ευρεία εκπαίδευση φιλελεύθερων τεχνών. Πίστευε ότι οι αρχιτέκτονες έπρεπε να είναι καλά μορφωμένοι για να γίνουν ηγέτες, και κατά τη διάρκεια της εποχής του ως πρύτανης, δημιουργήθηκε μια εξαετής επιλογή που απονέμει τα πτυχία B. Arch και M. Arch.
Τα τέλη της δεκαετίας του '60 ήταν χρόνια φοιτητικής αναταραχής στην πανεπιστημιούπολη των Συρακουσών που είχε επιπτώσεις στη Σχολή Αρχιτεκτονικής. Το 1969, ο Sargent παραιτήθηκε ως πρύτανης. Του διαδέχτηκε μια σειρά ηθοποιού και προσωρινών αρχηγών, και τελικά από τον Τζον Φίσερ που ηγήθηκε του σχολείου ως πρύτανης για λίγα μόνο χρόνια. Ο Werner Seligmann, ένας βραβευμένος αρχιτέκτονας και η αρχή των Frank Lloyd Wright και Le Corbusier διορίστηκε πρύτανης το 1976 και ξεκίνησε μια σαφή πορεία για τα επόμενα δεκάδες χρόνια.
Η ορατότητα και η διεθνής φήμη του σχολείου αυξήθηκαν με την καθιέρωση του προγράμματος επισκεπτών κριτικών, διαλέξεων και εκθεσιακών σειρών, και την ίδρυση του προγράμματος της Φλωρεντίας το 1980. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, το σχολείο έλαβε επιχορήγηση IBM για σχεδόν μισό εκατομμύρια δολάρια που επιτρέπουν την ανάπτυξη ενός πολυτομεακού εργαστηρίου υπολογιστών στο Slocum. Το 1990, ο Seligmann παραιτήθηκε ως πρύτανης και επέστρεψε στη σχολή.
Το πρόγραμμα της Φλωρεντίας, που συχνά ονομάζεται «το κόσμημα στο στέμμα του προγράμματος σπουδών της αρχιτεκτονικής», συνεχίζει να παίζει στρατηγικό ρόλο μεταξύ του τρίτου και του πέμπτου έτους των προπτυχιακών σπουδών. Ο Bruce Abbey, πρώην πρόεδρος και αναπληρωτής πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια ονομάστηκε πρύτανης το 1990. Το Πανεπιστήμιο των Συρακουσών, που αντιμετώπιζε μια μεγάλη δημοσιονομική κρίση που δημιουργήθηκε από δημογραφική αλλαγή, αξιολόγησε τα προγράμματά του και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από τότε που η Σχολή Αρχιτεκτονικής ήταν σημαντικό κέντρο ποιότητας άξιζε πρόσθετη υποστήριξη. Αυξήθηκαν οι μισθοί, αναβαθμίστηκε το Slocum Hall, εγκαταστάθηκαν νέες εγκαταστάσεις υπολογιστών και υποστηρίχθηκε η έρευνα σχολής.
Οι σπουδαστές της αρχιτεκτονικής κατατάχθηκαν με τους καλύτερους από αυτούς που γίνονται δεκτοί από το Πανεπιστήμιο και η πρακτική προσέγγιση στη διδασκαλία έκανε τη Σχολή ένα πρότυπο για ένα ερευνητικό πανεπιστήμιο με επίκεντρο τους μαθητές. Κατά τη διάρκεια της δωδεκαετούς θητείας του, ο Abbey επέκτεινε το πρόγραμμα αρχιτεκτονικής μέσω περισσότερων μαθημάτων σε ανθρωπιστικές σπουδές, περισσότερων επιλογών και ενθάρρυνσης πιο ποικίλων αρχιτεκτονικών απόψεων. Το 2002, ο Abbey παραιτήθηκε ως πρύτανης για να επιστρέψει στη διδασκαλία πλήρους απασχόλησης. Ο καθηγητής Arthur McDonald οδήγησε το σχολείο ως προσωρινός πρύτανης για τα επόμενα δύο χρόνια, ενώ πραγματοποιήθηκε έρευνα για έναν νέο μόνιμο πρύτανη. Ο Mark Robbins ανέλαβε τη θέση πρύτανης της Σχολής Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών το 2004.
Υπό την ηγεσία του Καγκελάριου Νάνσυ Καντόρ, το Σχολείο και το Πανεπιστήμιο έγιναν σημαντικές δυνάμεις στην πόλη των Συρακουσών, βοηθώντας στη δημιουργία μιας πιο αστικής πανεπιστημιούπολης και μιας πυκνότερης πόλης, υποκινώντας την εξερεύνηση των ορίων μεταξύ των δύο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένας αναπληρωτής πρύτανης και διευθυντές θέσεων ανάπτυξης και επικοινωνίας προστέθηκαν στη διοικητική δομή για να εξυπηρετήσουν τις διευρυνόμενες ανάγκες του σχολείου.
Το 2007, το πρόγραμμα Syracuse Architecture London ξεκίνησε στο Farraday Center του Πανεπιστημίου και, το 2009, το πρόγραμμα Syracuse Architecture στη Νέα Υόρκη εισήχθη σε έναν νέο χώρο στούντιο στο Μανχάταν. Παρουσιάστηκε μια πενταετής πρωτοβουλία υποτροφιών για την προώθηση της ποικιλομορφίας του φοιτητικού σώματος, καθώς και την πρόσληψη επισκέψεων σε μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές σε ολόκληρη τη χώρα που ενίσχυσε αυτήν την πρωτοβουλία και επέκτεινε τη γεωγραφική κλήρωση της Σχολής. Συνεργασίες δημιουργήθηκαν με άλλα κέντρα στο πανεπιστήμιο για την υποστήριξη της διδασκαλίας και της έρευνας σχολής.
Το 2005, το UPSTATE: Ένα Κέντρο Σχεδιασμού, Έρευνας και Ακίνητης Περιουσίας δημιουργήθηκε μέσα στο Σχολείο ως πόρος για την πόλη, την πανεπιστημιούπολη και την περιοχή, παρέχοντας ένα μέσο με το οποίο οι αρχιτέκτονες, οι καθηγητές και οι μαθητές δούλευαν πραγματικά έργα στις Συρακούσες. Ο Robbins παραιτήθηκε ως πρύτανης το 2012 και ο καθηγητής Randall Korman υπηρέτησε ως προσωρινός πρύτανης από το 2012 έως το 2013. Το 2013, ο Michael Speaks έγινε ο δέκατος πρύτανης της Σχολής. Ήταν προηγουμένως κοσμήτορας του College of Design στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκυ και είναι επίσης ο πρώην διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος στο νότιο Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Ως μελετητής και ηγέτης στην εκπαίδευση σχεδιασμού, ο Μάικλ δίνει έμφαση σε καινοτόμες προσεγγίσεις και διεπιστημονικές συνδέσεις που εστιάζονται στην επίλυση προβλημάτων του πραγματικού κόσμου. Στις Συρακούσες, έχει αναπτύξει μια σειρά εργαστηρίων στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Συρακουσών Fisher Center στη Νέα Υόρκη που ονομάζεται Design and Politics, εισήγαγε νέα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και καθιέρωσε συνεχείς συνεργασίες με πανεπιστήμια και κυβερνητικούς αξιωματούχους στην Ταϊβάν και το Χονγκ Κονγκ.