Master στη Δημόσια Ιστορία

Το πρόγραμμα δημόσιας ιστορίας απευθύνεται σε όλους τους αποφοίτους του BA, όχι μόνο στην ιστορία και ακόμη και μόνο στις ανθρωπιστικές επιστήμες, οι οποίοι θα ήθελαν να διεξάγουν έρευνα και να προωθούν τις δημόσιες χρήσεις της ιστορίας. Η δημόσια ιστορία λειτουργεί από τη δεκαετία του 1970 ως υποκλάδος της ιστορίας, αλλά και ως ξεχωριστός ακαδημαϊκός κλάδος. Ονομάζεται ιστορία "για τους ανθρώπους, από τους ανθρώπους, με τους ανθρώπους, τους ανθρώπους" και ασχολείται με όλες τις πτυχές της ιστορίας εκτός της τυπικής εκπαίδευσης (επίσης ακαδημαϊκής εκπαίδευσης). Λειτουργεί για πολλά χρόνια σε πανεπιστήμια παγκοσμίως και απολαμβάνει σημαντική δημοτικότητα μεταξύ των φοιτητών.

Η ίδια η ιστορία επικεντρώνεται στην εξέταση του παρελθόντος (με στόχο την απάντηση στην ερώτηση "πώς ήταν εκεί;") ενώ η δημόσια ιστορία διεξάγει έρευνα για το πώς η γνώση για το παρελθόν είναι παρούσα στην κοινωνική συνείδηση και πώς (και μπορεί να ενσταλαχθεί) σε αυτή τη συνείδηση, με το κεντρικό ερώτημα "τι ήξερε (έκανε/θέλησε) ο κόσμος για το πώς ήταν;" Επικεντρώνεται στην ιστορική μνήμη, η οποία είναι μάλλον περιθωριακή στην «παραδοσιακή» ιστορική έρευνα. Τα μαθήματα από το πρόγραμμα δημόσιας ιστορίας επικεντρώνονται στους τρόπους διαμόρφωσης της ιστορικής συνείδησης (ή της συλλογικής μνήμης) - τόσο στο πλαίσιο του θεωρητικού πλαισίου και του μηχανισμού της (συμπεριλαμβανομένης π.χ. της πολιτικής της ιστορίας) όσο και με διάφορους πρακτικούς τρόπους (εργαλεία/τεχνικές) επηρεάζοντας αυτή τη μνήμη και τη συνείδηση, ξεκινώντας από τη συλλογή και επεξεργασία των μαρτυριών του παρελθόντος, μέσω της ομιλίας και της προετοιμασίας άλλων κειμένων που προωθούν την ιστορική γνώση, εκθέσεις, ιστορικές εγκαταστάσεις, έως τον εντοπισμό ιστορικών στοιχείων σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, ψυχαγωγία ή σε εικονικό περιβάλλον ευρύτερη αίσθηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ακόμη και η γενική χρονολογική επισκόπηση του παρελθόντος, η οποία περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα σπουδών της δημόσιας ιστορίας, επικεντρώνεται στα στοιχεία (φαινόμενα, γεγονότα, διαδικασίες, άτομα) που προκαλούν συζητήσεις και αντιπαραθέσεις - δηλ. Υπάρχουν στο δημόσιο χώρο - και να μην επαναλάβει το παραδοσιακό πρόγραμμα σπουδών ακαδημαϊκής ιστορίας.

Αυτές οι ικανότητες θα τον φέρουν σε απασχόληση σε ιδρύματα που ασχολούνται με τη διατήρηση, τη διαμόρφωση και τη διάδοση της μνήμης του παρελθόντος και που εμπλέκονται στους τομείς:

• την πολιτική της ιστορίας - πολιτικά κόμματα, τοπικές κυβερνήσεις, κοινωνίες, κυβερνητικές υπηρεσίες και άλλα κρατικά ιδρύματα
• εξωσχολική εκπαίδευση ιστορίας - βιβλιοθήκες, τοπικά και εθνικά ιδρύματα εκπαίδευσης
• συνδυασμός ιστορίας και ιστορίας τέχνης - μουσεία, υπαίθρια μουσεία, ομάδες δημιουργικής τέχνης και εταιρείες (π.χ. ως ειδικοί σε ιστορικές ταινίες, παιχνίδια, εκδηλώσεις)
• συνδυασμός ιστορίας και μέσων (εκδοτικοί οίκοι, τύπος, νέα μέσα, ιστοσελίδες, θεματικά τηλεοπτικά κανάλια)
• διαχείριση αρχείων και προφορική ιστορία (ιδιώτες, τοπική αυτοδιοίκηση)
• διεθνής συνεργασία (π.χ. ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα)

Οι απόφοιτοι θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους στο Ph.D. προγράμματα στις ανθρωπιστικές επιστήμες.

Ένας πτυχιούχος δημόσιας ιστορίας θα έχει γνώση σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους η γνώση για το παρελθόν είναι παρούσα στη δημόσια σφαίρα και τις μεθόδους επιρροής αυτών των τρόπων. Θα είναι σε θέση να συλλέγει, να διατηρεί, να επεξεργάζεται και να προωθεί την κληρονομιά του παρελθόντος με συνειδητό και ικανό τρόπο και να ερευνά πώς το κάνουν αυτό οι άλλοι.